Wiele lat temu trafiłam w bibliotece na książkę "Dziewczyna z pomarańczami: Josteina Gaardera. Myślałam, że to zwykła młodzieżówka, jakich pełno na półkach, ale myliłam się. Ta książka wywarła ogromny wpływ na nastoletnią mnie, zmieniając wiele w moim postrzeganiu świata. Jakiś czas temu przypomniałam ją sobie i postanowiłam jeszcze raz ją przeczytać. Zastanawiałam się, jak tym razem, jako osoba dorosła na nią zareaguję. Cóż, powieść ponownie mną wstrząsnęła i chyba dawno nie wylałam tyle łez przy jakiejś książce.
Jest to opowieść piętnastolatka Georga, który dostaje list od swojego zmarłego przed jedenastoma laty ojca. Opisuje on, jak poznał matkę chłopca. Powieść zawiera zarówno światopogląd Jana Olava, który dokładnie opisuje w liście do syna, jak i rozważania o życiu samego Georga, który ten list czyta. Pod koniec swojego listu Jan Olav opisał też swoje zmagania z chorobą i przede wszystkim swoje pożegnanie ze światem. Nie chciał umierać. Mało osób chce. Ale dla niego świat zawsze był magiczny, wyjątkowy. Odkąd poznał tytułową dziewczynę z pomarańczami, czuł, że żyje w pięknej bajce. Nie chciał jej zakończyć.
Można by zadać sobie pytanie, po co w ogóle mężczyzna pisał do swojego syna taki list. Otóż, chciał mu zadać pewne ważne pytanie. Gdy żegnał się z życiem, zrozumiał, jak krótkie ono było. Tak, przeżywał wiele pięknych rzeczy, ale cóż z tego, skoro musiał to wszystko bezpowrotnie zostawić. I zastanowił się. Gdyby każdy z nas, dawno temu, zanim jeszcze narodził się świat, dostał wybór: może któregoś dnia się urodzić, w dowolnej epoce i w dowolnym kraju, może przeżyć swoje życie - krótsze lub dłuższe, ale zawsze niewystarczające, a potem musi zostawić to wszystko i odejść. Albo też może nigdy się nie urodzić. Jan Olav przed śmiercią zaczął wątpić w sens swojego życia. Zastanawiał się, czy nie wybrałby jednak, żeby nigdy się nie urodzić. Musiał jednak zadać to pytanie Georgowi, ponieważ bardzo istotnym skutkiem tego, że Jan Olav znalazł się na Ziemi, było to, że urodził się jego syn. Mężczyzna więc zadecydował, że jeśli chłopiec żałuje, że się urodził, to on także wolałby nigdy nie przyjść na świat. Jeśli jednak chłopiec wybrałby życie na Ziemi mimo wszystko, to on cieszy się i nie zamierza żałować, że tu się znalazł.
Co byś wybrał/a? Tak, ktoś może powiedzieć, że to głupie, że przecież nikt nie ma wyboru. A jeśli jednak? Skąd wiesz, co się działo z Tobą przed narodzeniem? Może rzeczywiście zadecydowano za Ciebie. A jeśli nie? Jeśli sam wybrałeś/aś życie? Może zrobiłeś/aś to z jakiegoś powodu?
Georg musiał poważnie zastanowić się nad odpowiedzią, kiedy jednak był gotowy, odpowiedział, że wybrałby życie na Ziemi. Pomimo trudów potrafi być ono niesamowite, zaskakujące i piękne. Wszystko się ze sobą łączy. Życie Jana Olava, choć krótkie, dało życie Georgowi. Jeśli tak o tym pomyśleć, gdyby któryś z Twoich rodziców, dziadków, nawet prapradziadków zdecydował, że nigdy nie chce się urodzić, nie przyszedłbyś/szłabyś na świat. A Ty, co wybierasz?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz